Φεγγαρόφωτο!

Καθισμένη

στην συνηθισμένη θέση

πάνω στο βραχάκι με θέα το πέλαγος

την ώρα που το φως του φεγγαριού έλειωνε

ολόχρυσο πάνω από τη γαλάζια θάλασσα

και το ελαφρύ αεράκι σκόρπιζε αρώματα μεθυστικά

ονειρεύτηκα πώς ήσουν πλάι μου

και μου ψιθύριζες γλυκά στο αυτί

λόγια αιώνιας αγάπης!

Λόγια να σου κεντάνε την ψυχή!

Πόσα ψέματα σε μια τόσο μικρή ζωή!

Ο άγγελός μου!

Ένας άγγελος

ντυμένος στα λευκά

έρχεται τη νύχτα να μου κρατήσει συντροφιά.

Αν μπορούσα θα του είχα δώσει την μορφή σου.

Θα του έδινα το χέρι και θα το κρατούσα σφικτά

να μείνει πάντοτε κοντά μου.

Μα με το πρώτο φως της μέρας φεύγει…

Δίχως λέξη…έτσι όπως ήρθε…σιωπηλός!

Είναι ο φύλακας άγγελός μου!