Αγγιγμα ψυχής!

Ήθελα

ν’ αγγίξεις την ψυχή μου.

Να με ανακαλύψεις διαβάζοντας

ό,τι έχω επιμελώς κρυμμένο

σε κείνο το μικρό τσεπάκι.

Ισως να έβρισκες ανεκτίμητα μαργαριτάρια

που δεν πωλούνται ούτε αγοράζονται

όσο λεφτά κι αν διαθέτεις.

Θα σου τα χάριζα μαζί με το κορμί μου

για μια ολόκληρη ζωή!

Σιωπές!

Δεν έμαθες ποτέ

να διαβάζεις τις σιωπές μου.

Να μ'αφουγκράζεσαι.

Πρέπει ν' αγαπάς πολύ

για να μπορείς να διαβάζεις σιωπές.

Σιωπές που κρύβουν αληθινό χρυσάφι.

Χρυσάφι που δεν λαμπιρίζει

μήτε αγοράζεται.

Μόνο αγάπη σου ζητά!

Δειλινό!

Δειλινό!

Μαγευτική στιγμή μα δύσκολη.

Είναι το τέλος της μέρας που φεύγει

χωρίς να φέρει τίποτε καινούριο

που θα άλλαζε τούτη τη μοναχική

χωρίς κανένα νόημα ζωή!

Είναι η ώρα που ανοίγω την πόρτα και δραπετεύω.

Καταφύγιο μου η ακροθαλασσιά.

Πόσες φορές δεν έγραψα στίχους στην άμμο

προτού χαθώ στην αγκαλιά του Μορφέα.

Παρακαλούσα το θεό να ονειρευτώ

ανθρώπους που αγάπησα πολύ

μα που δεν είναι πια ανάμεσά μας!

Ζωή!

Πάντα μου άρεσε να ζω

περπατώντας πάνω σε τεντωμένο σχοινί.

Πόσο φτηνή και άχαρη θα ήταν η ζωή μας

αν δεν κερδίζαμε με κόπο και με κίνδυνο κάθε λεπτό.

Κοίταζα τα κύματα να παρασύρουν στον ωκεανό

όνειρα απραγματοποίητα!

Δεν με πείραζε!

Αύριο! Ισως αύριο!

Πόσα όνειρα κλείνει το αύριο

σκορπώντας φόβους, αμφιβολίες μα και χαρές!