Πώς θα σε ψάξω να σε βρω

όταν θα' ρθεί η ώρα η ευλογημένη

αφού δεν έμαθα ποτέ

με ποια μορφή υπάρχεις.

*********

Πού ταξιδεύει η ψυχή;

Σε λαμπερά αστέρια;

Πάνω σε γκρίζα σύννεφα

ή στο βυθό της θάλασσας

κρυμμένη σε κοχύλια;

*********

Μήνυμα δεν έστειλες ποτέ

κι ας ήρθες στα όνειρά μου.

Μην είσαι δροσοσταλίδα της αυγής

ή γύρη σε ροδοπέταλα

που ενσάρκωση γυρεύεις;

Ξεκουρδίστηκε

εκείνη η παλιά κιθάρα.

Θυμάσαι;

Καθισμένοι στην ακροθαλασιά

τραγουδούσαμε πρίμο-σεκόντο

παλιά ερωτικά τραγούδια.

**********

Γλάροι, πετροχελίδονα

αηδόνια και τζιτζίκια

έσμιγαν τις νότες τους

με τα τραγούδια μας.

**********

Κι' όταν ο ήλιος έγερνε σιγά-σιγά

και το φεγγάρι πρόβαλλε

παρέα με τ' αστέρια

αποκοιμόμαστε στην άμμο

για να μας βρει μια αγκαλιά η χαραυγή.

Σιωπές

Οταν σε πρωταντίκρησα

ήταν σαν ν' ανέτειλε

για πρώτη φορά ο ήλιος.

Ενιωσα να μ' αγκαλιάζει

ένας ήλιος φωτεινός, ζεστός

από κάθε γωνιά της γης.

**********

Ηθελα να φωνάξω δυνατά.

Καλημέρα Ερωτα!

Μα μόνο σιωπή...

ανεξήγητη σιωπή...

**********

Είναι δύσκολο να μπορείς

να διαβάζεις τις σιωπές.

Κι' εσύ δεν έμαθες ποτέ ν' αφουγκράζεσαι.

Πρέπει ν' αγαπάς πολύ

για να μπορείς ν' αφουγκραστείς.

**********

Σιωπές που κρύβουν αληθινό χρυσάφι.

Χρυσάφι που δε λαμπυρίζει

μήτε αγοράζεται...

Μόνο αγάπη σου ζητά.

Απλωσα τα χέρια
πήρα το φεγγάρι
καθρεφτίστηκα στο φως του.
Ενιωσα ζεστασιά να με τυλίγει.
Βυθίστηκα στην αγκαλιά του
ύστερα χάθηκα σε μια απέραντη ερημιά.
**********
Πετάω σ' απάτητες βουνοκορφές
σ' ασημοποίκιλτα λιβάδια.
Ιχνος ζωής...μόνο σιωπή...
Εγώ... ανεπιθύμητος διαβάτης.
***********
Ομορφη που' ναι η γη από ψηλά!
Αν είναι όνειρο μη με ξυπνάτε!