Παρασκευή 9 Ιουλίου 2010

Μοναξιά

Το κλειδί
με το γνώριμο
μονότονο ήχο
γυρίζει στην κλειδαριά.
**********
Η πόρτα ανοίγει.
********
Πνιγμένα όλα
στο σκοτάδι...
στη σιωπή...
*******
Ανάβω το φως...
Κανείς...
Τα βήματά μου
αντηχούν
στο άδειο σπίτι.
********
Το ραδιόφωνο
σανίδα σωτηρίας
μια φωνή
να σπάσει τη σιωπή.
********
Ενα τραπέζι
τέσσερις καρέκλες
ένα άδειο πιάτο...
********
Δωμάτια βουβά
ένα κρεββάτι
στρωμένο μόνο...
********
Ξαπλώνω
βυθίζομαι στο σκοτάδι
στην απόλυτη σιωπή
με την ελπίδα
να γεμίσει το σπίτι
ξανά ζωή...
στα όνειρά μου.

ΗΧΟΙ ΚΟΧΥΛΙΩΝ

Κυριακή 4 Ιουλίου 2010

Ηλιαχτίδα

Μια άταχτη τσαχπίνα ηλιαχτίδα
τρύπωσε κλεφτά από τις γρίλιες
άγγιξε τα βλεφαρά μου απαλά
και μου είπε καλημέρα.
************
Απλωσα το χέρι μου
δεν ήσουν πλάι μου.
Η ηλιαχτίδα χάθηκε
μέσα σε σύννεφα.
************
Ανοιξα το παράθυρο
ο ήλιος είχε χαθεί
μαζί και η ηλιαχτίδα.
Η μέρα ξεκινά συννεφιασμένη.

ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΕΣ ΝΟΤΕΣ