Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

Αγνωστος...

Πώς να σ’ ονειρευτώ;
Η εικόνα σου από τη μνήμη
έχει χρόνια σβήσει…

Ο χρόνος αδυσώπητα σκληρός
στο πέρασμά του χάραξε
σημάδια ανεξίτηλα
στο πρόσωπο…στο σώμα…στη φωνή…

Δεν είσαι πια εσύ
ο νιος που γνώρισα
ο νιος που αγάπησα
είσαι ένας άγνωστος
μέσα στο πλήθος
ανίκανος να προξενήσεις
εκείνο το τρελό φτερούγισμα στο στήθος
όταν μ’ άγγιζες.

Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2010

Λησμονιά

Οταν την πόρτα
έκλεισες
αφήνοντας πίσω σου συντρίμμια
δε φρόντισες
τρόπο να βρεις
να κλείσεις τούτη την πληγή
που αιμορραγεί ακόμα.
**********
Τη λησμονιά σου
γύρεψα παντού
σε δάση, σε λαγκάδια
σ' απρόσιτες βουνοκορφές
στης θάλασσας τα βάθη.
************
Μα όσο κι αν προσπάθησα
την εικόνα σου
δεν μπόρεσα
να σβήσω από τη μνήμη.
************
Ολα τα χρόνια αυτά
που κύλησαν μακριά σου
δεν έπαψα ούτε στιγμή
να σου κρατώ το χέρι νοερά.
************
Επαιρνα δύναμη
τη μοναξιά μου να νικήσω
με μόνη ελπίδα μια μέρα
να σε ξαναβρώ.
*************
Ξέρω πως είναι όνειρο τρελό
μα όταν πάψεις πια να ονειρεύεσαι
δεν έχει νόημα κανένα η ζωή.
ΗΧΟΙ ΚΟΧΥΛΙΩΝ

Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010

Το βράδυ εκείνο
την πόρτα έκλεισα
και βγήκα στη βροχή
για να ξεπλύνω
τη θύμησή σου
το άγγιγμά σου
στο κορμί
και στην ψυχή.
*****
Πέταξα τα κλειδιά
μέσα στη λάσπη
να χαθούν εκεί
όπου ανήκουν.
Να μη σκεφτώ ούτε στιγμή
πως θα μπορούσα να σε συγχωρήσω.
******
Εσύ, πίσω μου έσβησες τα φώτα...
ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΕΣ ΝΟΤΕΣ

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

Κοχύλια

Ηχους παράξενους, μελωδικούς
έχουν τα κοχύλια.
Ηχους από το βυθό της θάλασσας
σε ταξιδεύουν σε πέλαγα ανοιχτά.
***************
Τραγούδια ερωτικά, θλιμμένα
γυναίκας
που κλαίει τον πόνο της βουβά.
***************
Πώς να τα γράψω στο πεντάγραμμο
δεν έχουν νότες να γραφτούν
είναι τραγούδια θαλασσών
στη θάλασσα γεννήθηκαν
κύματα θα τα πάρουν.
ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΕΣ ΝΟΤΕΣ

Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2010

Φυγή

Πόσο μα πόσο θα' θελα
τώρα που έχουν όλοι φύγει
να μπω κι εγώ σ' ένα βαπόρι
ν' ανοιχτώ στο πέλαγο.
*********
Ν' αφήσω πίσω τη στεριά
κι έτσι με μία μονοκονδυλιά
να σβήσω το χτες
απ' τη ζωή μου.
*********
Να κοιτάξω βαθιά
μεσ' τα γαλάζια τα νερά
τις μέρες που θα' ρθούν.
**********
Τα βράδια στην πρύμνη ακουμπισμένη
να κοιτάξω τον ξάστερο
γαλάζιο ουρανό
να μετρώ τ' αστέρια.
***********
Δεν μπορεί, κάποιο θα ξεχωρίσω
θα' ναι αυτό τ' αστέρι μου.
Θ' απλώσω το χέρι
θα το κλείσω
στη φούχτα μου σφιχτά
για να φωτίζει
τα σκοτεινά
μοναχικά μου βράδυα.
Φθινωπορινά Φύλλα.